Volgens de buurman is onze tuin erg nat bij regenachtig weer en stelt voor een geul te graven die via de zijne naar de sloot gaat.
Jongste staat een tijd te ploeteren en heeft een prachtige geul gegraven zodat we n op een soort van schiereiland zitten!
We zetten de bamboebonenstaken neer en planten de voorgetrokken boontjes erbij.
Wat ziet dat er prachtig uit nu krijgt de tuin wat body, net echt!
We werken ons zo’n beetje uit de naad om al het onkruid uit de tuin te krijgen en te houden,je bent nooit klaar er is altijd wat te doen.
Wat een monnikenwerk, maar gek genoeg hebben we zo’n plezier van ons landje dat we dat gewoon doen.
Als ik een paar dagen niet geweest ben mis ik m’n tuintje zelfs, haha wie had dat ooit gedacht!
Vanaf de zolder verhuist het voorgetrokken spul naar de kweekbakjes op de tuin.
De knoflook en de sjalotjes gaan in de tuin, en zo langzaam aan volgen ook de worteltjes, de spinazie, de bietjes, en de uitjes.
De gezaaide aardbeien doen het niet (als enige van wat we gezaaid hebben) dus we kopen wat plantjes, ondertussen hebben we wel 4 verschillende soorten omdat we van allerlei mensen aardbeienplantjes krijgen.
En ach wat zijn we trots als we de knoflook en de sjalotjes heel parmantig boven de grond zien komen, zo mooi!
Het tuincomplex ligt op de vlakte en vangt veel wind.
Op een stormachtige dag gaat het niet goed, misschien hebben we de deksels van de kweekbakjes niet goed dichtgedaan, maar de buurman kreeg de deksels zo’n beetje om z’n oren.
De skeet heeft alles weer teruggelegd en er zware bakken opgezet, super zo’n buurman!
De boel was wel een beetje vervormd dus jongste kwam met z’n gereedschapskist en heeft alles weer gefikst!
Nu is het prachtig mooi weer lekker, maar ook gortdroog op de tuin dus we gieten heel wat liters water over ons landje, gelukkig hebben we dichtbij een kraan.
Soms is de pomp stuk en moeten we water uit de sloot halen.
Dat valt niet mee, maar onze buurman heeft ook daar weer een oplossing voor, een ouderwetse gietijzeren emmer met lange stok.
De rest van ons zaaispul gaat ook de grond in.
De peultjes half om half, dwz de ene helft hebben we voorgetrokken en de andere helft gaat zo in de grond. Kijken wat het beste gaat, je moet soms wat uitproberen!
We maken een hele stellage voor de peultjes met gaas en bamboestokken, die we vastzetten met touw, heel ingenieus, we worden zo vindingrijk!
Als we ‘kenners’ vertellen dat we 7 courgetteplanten hebben krijgen ze een rolberoerte.
Schijnt dat je aan 1 of 2 planten wel genoeg hebt, wij hebben bijna genoeg voor t hele dorp!
Dus kan schoondochter straks wel een kraampje aan de weg zetten om ze te verkopen!
Overal op de tuin plaatsen we stokken met lint want de vogels vinden het jonge spul ook erg lekker!
Op de stellage van de peultjes hangen we vlaggetjes zodat collega en jongste direct zien welk tuintje van ons is als ze in de trein voorbij racen.
De buurman legt nog even een mooi paadje tussen de tuinen waar we allemaal plezier van hebben.
Hij heeft 2 tuinen vol bloemen fruitbomen en groente en heeft nog tijd over!
De piepers onze Frieslanders, gaan de grond in we maken mooie bergjes, aanaarden heet dat!
Het is niet allemaal even recht we hebben beslist geen timmermansoog, andere buurman staat dat glimlachend te bekijken.
Maar het is handwerk en later gebruiken we maar wel een touwtje want het moet wel een beetje knap!
Maart 2011
We kunnen ons bestelde zaad ophalen.
Overal staan kleine doosjes, maar voor ons is er een mega-doos.
Vol met pootaardappels (5 kg!) plantuitjes knoflook en zakjes zaad.
We zouden het rustig aan doen maar konden het niet laten om zo’n beetje alles wat we allebei lekker vinden te bestellen!
Ondertussen woont middelste ook op zichzelf, maar die komt door de week als moeders er is gewoon thuis eten, dus moeten er 4 personen van de tuin eten.
Gewapend met een Tupperbakje en lepel over de tuin om aarde te verzamelen voor een grondmonster.
De grond is zo zuur als een citroen en niet arm maar zeer zeer arm.
Van de vorige tuinder (een Irakees) had men een exotisch tuintje verwacht, maar verder als tomaten en aardbeien was hij niet gekomen!
Onkruid wieden stond ook niet in zijn woordenboek en dat kunnen we merken.
Hoewel de tuin geploegd en gefreesd opgeleverd wordt, hebben we erg veel last van allerlei gespuis wat wij er niet in gezet hebben, hopelijk is dat volgend jaar minder!
We zaaien in de zonnige torenkamer (oude slaapkamer van middelste) bakjes met allerlei spul.
Elke dag kijken we of er al iets boven komt, we kunnen het wel uit de grond kijken!
Wat een verschil van kiemtijd van het een en het ander.
In een mum van tijd is de oude slaapkamer omgetoverd in een soort van wietplantage, geweldig!
Ondertussen op ons landje aan de gang.
We krijgen tegels om een mooi paadje te maken, nou ja mooi, het ligt niet echt waterpas maar het is handwerk!
Egaliseren onkruid wieden, met satéstokjes en touwtjes (voel me soms net m’n vadertje) meten we uit wat waar moet komen.
Zijn in de weer met kalk en biologische voedingsstoffen, schaffen een compostbak, kweekbakjes en hele kuddes bamboestokken aan, het mag allemaal wat kosten!
Het liefst hadden we een kasje en een klein schuurtje maar ja dat is nog een beetje teveel van t goeie eerst maar s kijken hoe het gaat.
Gereedschap hebben we nog van manlief en vadertje, oud maar nog heel functioneel!
Eigenlijk zoeken we nog wel iemand die een bak voor het tuingereedschap ed wil maken want dat lukt ons niet.
We werken hard maar hebben veel plezier in het rotzooien op ons landje.
Omdat we bang zijn dat alles wegwaait zetten we de kweekbakjes vast met houtjes en doen over de deksel een ‘spinnenkop’, en vinden dat een ‘werelduitvinding’.
Als manlief en vadertje ons vanaf hier boven zo zien studderen zullen ze van het lachen wel bijna van hun wolkje vallen!
Als we op een dag weer op de tuin komen zien we een bergje rotzooi liggen, en dat terwijl we net ons landje helemaal schoon hebben!
Blijkt dat een vroegere buurman aardbeienplantjes voor ons heeft neergelegd, weten wij veel, leek net onkruid! Maar we zetten ze in de tuin en jawel ze doen het ook nog.
Helaas worden we veel gestoord door (nieuwsgierige) medetuinders die willen kennismaken en hele verhalen hebben!
We hebben ontdekt dat de beste tijd op het landje ‘s morgens vroeg ‘s avonds laat of van 12 tot 2 is, dan moeten de tuinders eten en een nappie doen, en kunnen wij ongestoord werken.
Onze buurmannen zijn wel echte schatjes, hebben altijd belangstelling voor wat we doen, en hebben goede raad voor ons.
De ene is een echte meneer, noemt mij ‘mevrouw de tuinbuurvrouw’, komt bijna met een driedelig kostuum op de tuin en spreekt met zo’n hete aardappel (geen Frieslander), maar is bijzonder vriendelijk en voorkomend.
De ander is ook erg aardig, vindt het leuk dat wij er zijn (al veel meer als de vorige tuinder in het hele jaar), en belooft ons zijn eerste bosje tulpen!
Aan de andere kant is een n ouder echtpaar, zeker 80 plus.
Uit hun tuin kwam steeds zo’n hoog piep-geluidje, we dachten dat ze een gehoorapparaat hadden laten vallen, maar dat bleek een mollenverjager te zijn!
Prima, dat werkt tot 50 meter in de omtrek dus werkt het ook voor onze tuin!
Hoe het allemaal begon
Vorig jaar kwam schoondochter met de vraag zullen we een groentetuintje beginnen?
Na een vreselijk jaar vol ellende was het goed om weer iets nieuws te beginnen iets waar je een kick van krijgt.
Bovendien is met je handen in de aarde wroeten goed voor de geest.
Dus schoondochter schrijft ons in maar er is een wachtlijst, we staan op de 3e plaats.
Maar net voor Kerst krijgen we bericht dat er een tuintje voor ons is, we kunnen zelfs kiezen tussen 150, 200 of zelfs 300m².
We beginnen voorzichtig dus we gaan voor de 150m².
De tuin staat op naam van schoondochter en na een rondleiding (door de sneeuw) en het doornemen van de tuinregels worden de papieren getekend.
De ‘overdracht’ is pas in maart dan begint het tuinseizoen.
’s Avonds als schoondochter met haar moeder op de Kerstmarkt loopt gaan we al over de tong.
Mannen die voor hun lopen praten al over de nieuwe tuinders, en nog vrouwen ook!
En…is het wat?......
Komt erop neer dat ze schoondochter wel leuk vinden maar dat oudje minder!
Dat kan nog wat worden, en dan moeten we nog beginnen, nou we zullen ze een poepie laten ruiken!
We zijn al gewaarschuwd dat we veel ‘wijze ’raad zullen krijgen van de doorgewinterde tuinders, prima daar kunnen we nog wat van leren
Ondertussen komt een oude grijsaard bij schoondochter de ‘zaadlijsten’ brengen die hij later ook weer persoonlijk op zal komen halen.
Nog niet iedereen heeft internet!
Als we bestellen via deze leveranciers wordt de tuinvereniging er beter van dus dat doen we dan maar.
Alles natuurlijk biologisch, minstens 2 keer zo duur als gewoon maar ja dat zijn we wel voor ons ‘nageslacht’ verplicht!
Nou ja biologisch, volgens de ‘tuinregels’ zijn we verplicht de piepers te spuiten.
Dat worden dus heel bijzondere piepers, peperdure biologisch gespoten aardappels, nou wie heeft t?
We verdiepen we ons in ‘de moestuin’, dat is nog niet niks, lezen boeken, surfen over het net, praten met ervarings deskundigen en maken ons tuinplan.
We hebben er zo’n zin in, spannend!
Neefje (die in de voetsporen van vadertje treedt en in Groningen zijn eigen keuterij is begonnen) kunnen we ook altijd om raad vragen.
Hij weet alles over biologisch tuinieren en kweekt zelf ook vergeten groenten.
We gaan gauw eens kijken hoe hij dat allemaal doet!
