Beestenboel

Niet alleen wij maar ook de beesjes genieten van ons tuintje.
Meestal staan de katten me al op te wachten als ik met m'n autootje vol oogst aan kom rijden.
Floris Flapdrol ons stresskonijn kijkt elke dag reikhalzend uit naar wat ik nu weer van de tuin voor hem heb meegebracht.
Is dan ook hoogst teleurgesteld dat de tuin hem nu veel minder lekkers geeft en moet het nu vaak doen met een worteltje uit de supermarkt, ja kan niet alles hebben!

Onze eeuwig jong en gek blijvende en voor alles in zijnde rode kater Sjonny ,voor de buurt Terror-Sjonny, vindt alles reuze interessant.
Zoals die keer dat de net gerooide Frieslanders in de achtertuin op worteldoek lagen te drogen.
Op z'n rug lag ie tussen piepers te rollebollen en met die dingen te voetballen, door de hele tuin lagen ze verspreid!
Toen ik twee tuinnetten aan elkaar maakte omdat ze nergens de juiste maat hadden, haalde hij met dezelfde vaart het touwtje eruit wat ik erin had zitten rijgen en gooide de hele boel in de war dat vreselijke beest!
De tomaten plukken we oranje en ze liggen dan nog rood te worden in een bakkie voor het raam.
Regelmatig kom ik smorgens in de keuken en dan is het bakje leeg.
Is Sjonny weer bezig geweest, door de hele keuken zelfs onder de bank en stoelen vind ik ze terug.
En ik maar denken dat dat beest de hele nacht voor jaffa ligt!

Harry, onze oud geboren super chaggarijnige maar ook heel lieve no-nonsens-kater, zit dat met een hautaine blik vanaf een strategisch punt allemaal te observeren.

Vindt alles maar toestanden en een gedoe, wil gewoon lekker in het zonnetje liggen slapen (weinig kans deze zomer) en op z'n tijd eten en vooral veel, heel veel geaaid worden.
Alles wat anders is als normaal keurt hij af, wat een portret!
En zo gaan de belevenissen op ons tuintje thuis gewoon verder.

Ons werkkamp

Het weer is wisselend, bewolkt zon en af en toe een flinke bui zodat de geul regelmatig vol staat.
Maar toch op de tuin wordt de grond gelukkig weer wat droger.
En zowaar er zit weer schot in de zaak, en we worden weer goed beloond voor ons werk.
De tuin is behalve de geul weer een beetje op regel, niet volledig onkruidvrij dat hoeft ook niet,
maar wel weer redelijk.
We breken nog steeds ons hoofd hoe we die geul het beste aan kunnen pakken, die geeft ons teveel werk.
Uitdiepen, verbreden, worteldoek, tegels of grind erin wat is wijsheid?
Maar jongste heeft wel aan de andere kant een mooie geul gegraven dus aan 3 kanten een geul, nu maar hopen dat dat genoeg is.
Door al die aarde uit de geul wordt ook gelijk de tuin weer wat opgehoogd!

De aardbeien hebben de sokken erin en geven weer lekker veel vruchtjes.
Ze zijn niet allemaal even mooi maar in een smooty zijn ze ook heerlijk.
Ook de tomaten blijven veel geven, 3 soorten  en ze doen het allemaal goed.

Thuis in de vierkantemeterbak hebben de tomaten het begeven.
Ze stonden er prachtig bij, maar zo opeens gaven ze de geest.
Kan er niet achter komen wat ze onder de leden hadden, misschien toch fytoftora?
Phytophthora infestans=aardappelziekte.
Zijn van dezelfde familie als de aardappel de nachtschade, alles er maar uitgehaald.

De sla net erin gezet doet het goed en ook de spinazie komt al op!
Omdat de vogels al die jonge plantjes heerlijk vinden hebben we het aardbeiennet
over het boerenkoolveld gezet.

De later bijgelegde boontjes doen het redelijk en er zitten alweer wat boontjes aan.
Ook de winterprei staat prima.
De rode kool ziet er niet zo florisant uit, vreemd want weken geleden hebben we al 2 mega kolen geoogst.
Zeker ander soort.
De spitskool groeit heel langzaam, en de peultjes hebben ook hun beste tijd gehad.
De komkommer totaal verzopen en ook fors wat delen van de courgettes verrot.
Alles maar wat bijgeknipt, toch gaan de courgettes gewoon door, alleen wel langzamer als eerst.
Eerst een luizenplaag overleefd toen al die nattigheid, 't is echt net onkruid!
Overal stoppen we de courgettes in, maar het allerlekkerst is toch wel de courgettetaart, heerlijk!

En we genieten zo van onze piepertjes, wat een mazzel dat we die op tijd de grond uit hadden.
Wel kijk ik ze elke week na en soms zit er toch een rotte tussen.

Als ik niets op de tuin heb koop ik nu bewuster, bij voorkeur groente van het seizoen en uit de omgeving.
Ecologisch verantwoord, jaja!

Bikkelen

Als je een tuintje hebt ben je afhankelijk van het weer.
En we zijn Nederlanders, dus waar praten we de hele tijd over...over het weer!

Zwaar werk dat ploeteren in die natte klei.
Net als we de boel weer een beetje toonbaar hebben giet het weer van de lucht.

De knoflook er maar uit gehaald voordat alles verrot is.
Hangt nu gevlochten (dat hoort volgens mn biologische neef) te drogen, je valt bijna flauw van de lucht als je de tuin binnen komt!

De sla en de boerenkool, eigenlijk nog veel te klein hebben we maar in de tuin gezet want ze lagen te zwemmen in hun kweekbakjes.
En de hele familie is gek op boerenkool dus het is wel prettig dat dat het goed gaat doen!

Maar zo stiekum weg begint het toch wat beter weer te worden.
Dus gaan we  de strijd tegen het onkruid aan en proberen we nu echt de boel weer wat op te fluffen!
Er komen steeds meer lege plekken in de tuin die niet meer allemaal opgevuld worden.
Maar ja daar komt wel weer onkruid op te staan.
De courgettes zien er niet meer uit maar er zitten toch steeds weer gourgettes aan.
Overal stoppen we ze in, nu ook gourgettetaart gegeten, lekker hoor!
De aardbeien blijken doordragers te zijn en die geven ineens weer een heleboel vruchtjes.
Helaas door alle nattigheid zijn de meesten al verrot voordat ze rood zijn!
Volgend jaar maar worteldoek of zoiets eronder.
De tomaten zien er ook niet uit, toch zit er aardig wat aan.
En...lekker van smaak beslist niet waterig, de snoeptomaatjes zijn wat kruidig en die anderen vol van smaak!

We hebben we dit afgelopen jaar giga veel geleerd over tuinieren!
Veel van onze lieve behulpzame tuinburen, maar ook van onze biologische neef die we altijd om raad kunnen vragen, alle tuinboeken en natuurlijk het internet.
Maar het meeste leer je door gewoon te doen, soms gaat dat goed en soms helemaal fout, en dat moet je accepteren (valt niet mee) en incalculeren.
Ook door dit bijzondere tuinseizoen met extreme weertypes, zoals eerst de uitzonderlijke droogte in het voorjaar en nu die extreme nattigheid leert ons hoe afhankelijk je bent van de natuur met zn grillige omstandigheden!
Ook wat we volgend jaar anders en beter moeten doen, hoop dat we dat volgend jaar nog weten, wel veel opgeschreven, we gaan het zien.
En toch is het nog steeds leuk al wordt je er soms moedeloos van!



't rooit erop!

 Het verenigingsgebouw is een ouwe bollenschuur, door bevriende bollenboer geschonken.
Connecties zijn altijd belangrijk!
Binnen ruik het muf, is ietwat oubollig, staat vol met tafeltjes compleet met kleedje en plastic bloemetje.
Vreemd genoeg neemt de bar een heel prominente rol in?
Bij onze rondleiding in december vonden we het al raar dat er zoveel lege kratten bier stonden.
Allemaal om de kas te spekken, jaja!

                                                                                                                                                        Achter is dan nog een ruimte waar ze soms, en niemand weet wanneer, wat spulletjes zoals kunstmest ed verkopen.

Als je iemand van t bestuur moet hebben hangt de vlag uit en staat er een bordje met het tuinnummer waar hij aanwezig is voor het raam.
Ook is er nog een ruimte die altijd open is, waar een prikbord hangt met mededelingen, waar de gifspuiten klaar staan, en waar ook het toilet is.
Nu moet de nood echt wel hoog zijn wil je hiervan gebruik maken.
Klinkt allemaal wat negatief maar het voorziet wel in een behoefte, en hoeft ook niet door Jan de Boef ingericht te zijn!
Op zaterdagochtend zit dat hele hok stampensvol met tuinmannen die na gedane arbeid de week evalueren en een borreltje drinken.
Bij mooi weer zit de helft buiten op een bankje te kijken wat de mensen die nog wel in de tuin werken aan het doen zijn!
Ondertussen zijn wij er wel achter dat vrouwen de naam hebben maar dat mannen de echte ouwenelen zijn!



zondagavond laat op de tuin

 


                             

                                                         

De zondvloed

Volgens buurman Herman was er een zondvloed, nooit eerder meegemaakt.
Iedereen had er last van, een heleboel tuinders hebben hun hele aardappeloogst zien mislukken, wij hadden ze er nog net op tijd uit!
Alhoewel maar even afwachten of ze niet toch nog gaan verrotten in hun kistjes.

Maar we waren zo trots op ons tuintje en nu is het een ravage, zelfs de vlaggetjes stuk gewaaid!
Manlief zou zeggen 'kappen met al dat geploeter, bij de supermarkt heb je voor een paar duppies een zak bonen!'
M'n moedertje zou zeggen  'ach ach deern al dat water heeft heel jullie tuintje vertestewierd!'
Maar m'n vadertje zou zeggen 'ja kind de natuur kan je niet dwingen,  je moet tevreden zijn met wat je wel hebt!'
En zo is het natuurlijk ook, we hebben al een mega-oogst gehad van ons landje.
Maar ja het doet wel zeer dat het nu zo'n bende is.
We gaan de strijd met de elementen aan, we laten ons niet gek maken!
Dus nu even flink balen en dan weer de schouders eronder en dan weer aan de gang, redden wat er te redden valt!

De tomaten die op de grond waren gestort zien er vreselijk uit, nu opgebonden en stro eronder gelegd.
Er zitten wel al veel tomaten aan, sommigen worden al voorzichtig rood!
De courgettes zijn gedeeltelijk verrot, de slechte delen eraf gehaald en zie daar, ze groeien weer gewoon verder net onkruid!
Bijna alle worteltjes zijn verrot, jammer.
De boontjes hebben het ook begeven, maar de boontjes die we bijgelegd hadden beginnen al ietsjes te groeien.
Als augustus een beetje knap weer heeft wordt het misschien nog wel wat.
Er komen al wat komkommertjes, ze zijn nu zo groot als augurken, ook hier een paar verrot.

Grappig genoeg blijken zaadjes (ook weer van de benzinepomp....) waarvan we dachten dat het boontjes of iets dergelijks waren, peultjes te zijn.
We hadden net onze peultjes eruit gehaald die waren op.
Dus het gaas overgezet naar de 'nieuwe' peultjes die we al kunnen plukken, is toch weer een kadootje.
De aardbeien geven nog af en toe een rood aardbeitje.
Straks moeten we die weer netjes in de grond zetten en de nieuwe uitlopers poten.

De 'nieuwe'bietjes beginnen aardig te groeien de winterprei en de kool doen het ook best wel goed.
Het ene gewas kan gewoon veel beter tegen vocht en wind als het andere, dat zie je maar weer.
Vervelend genoeg groeit het onkruid gewoon tegen de klippen op, vooral de kanten de geul en het stuk waar de piepers stonden staat weer vol groene narigheid!
Ondertussen hebben we weer wat spul in bakken gezaaid, als we de tuin straks weer een beetje knap hebben is het groot genoeg en kan dat de grond in.

Een heel bijzonder gevoel.
Loop ik op de tuin, wat gaan we eten, zin in roerbakprutje, wat hebben we.
Wat boontjes, tuinboontjes, peultjes, gourgette, prei, uitje, knoflookje, piepertje en wat kruiderijtjes.
We eten wat de tuin ons geeft.

Lid geworden van Velt, vereniging van ecologisch leven en tuinieren, eens kijken wat die te melden hebben. Velt zit vooral in Belgie maar in Nederland begint het nu ook wat te komen.
Kregen tijdschrift (ook met wetenschappelijke artikelen, zit ik niet zo op te wachten) een leuk boekje met 'vergeten' groenten en een zakje spinazie, winterreuzen die kunnen ook zo de grond in.
Bovendien kan je boeken ed iets goedkoper aanschaffen.

Dus voorlopig op de tuin werk zat, waarom hebben die mensen allemaal een bankje op de tuin?
Wij zijn altijd aan het werk, geen tijd om te zitten!