Bikkelen

Als je een tuintje hebt ben je afhankelijk van het weer.
En we zijn Nederlanders, dus waar praten we de hele tijd over...over het weer!

Zwaar werk dat ploeteren in die natte klei.
Net als we de boel weer een beetje toonbaar hebben giet het weer van de lucht.

De knoflook er maar uit gehaald voordat alles verrot is.
Hangt nu gevlochten (dat hoort volgens mn biologische neef) te drogen, je valt bijna flauw van de lucht als je de tuin binnen komt!

De sla en de boerenkool, eigenlijk nog veel te klein hebben we maar in de tuin gezet want ze lagen te zwemmen in hun kweekbakjes.
En de hele familie is gek op boerenkool dus het is wel prettig dat dat het goed gaat doen!

Maar zo stiekum weg begint het toch wat beter weer te worden.
Dus gaan we  de strijd tegen het onkruid aan en proberen we nu echt de boel weer wat op te fluffen!
Er komen steeds meer lege plekken in de tuin die niet meer allemaal opgevuld worden.
Maar ja daar komt wel weer onkruid op te staan.
De courgettes zien er niet meer uit maar er zitten toch steeds weer gourgettes aan.
Overal stoppen we ze in, nu ook gourgettetaart gegeten, lekker hoor!
De aardbeien blijken doordragers te zijn en die geven ineens weer een heleboel vruchtjes.
Helaas door alle nattigheid zijn de meesten al verrot voordat ze rood zijn!
Volgend jaar maar worteldoek of zoiets eronder.
De tomaten zien er ook niet uit, toch zit er aardig wat aan.
En...lekker van smaak beslist niet waterig, de snoeptomaatjes zijn wat kruidig en die anderen vol van smaak!

We hebben we dit afgelopen jaar giga veel geleerd over tuinieren!
Veel van onze lieve behulpzame tuinburen, maar ook van onze biologische neef die we altijd om raad kunnen vragen, alle tuinboeken en natuurlijk het internet.
Maar het meeste leer je door gewoon te doen, soms gaat dat goed en soms helemaal fout, en dat moet je accepteren (valt niet mee) en incalculeren.
Ook door dit bijzondere tuinseizoen met extreme weertypes, zoals eerst de uitzonderlijke droogte in het voorjaar en nu die extreme nattigheid leert ons hoe afhankelijk je bent van de natuur met zn grillige omstandigheden!
Ook wat we volgend jaar anders en beter moeten doen, hoop dat we dat volgend jaar nog weten, wel veel opgeschreven, we gaan het zien.
En toch is het nog steeds leuk al wordt je er soms moedeloos van!



't rooit erop!

 Het verenigingsgebouw is een ouwe bollenschuur, door bevriende bollenboer geschonken.
Connecties zijn altijd belangrijk!
Binnen ruik het muf, is ietwat oubollig, staat vol met tafeltjes compleet met kleedje en plastic bloemetje.
Vreemd genoeg neemt de bar een heel prominente rol in?
Bij onze rondleiding in december vonden we het al raar dat er zoveel lege kratten bier stonden.
Allemaal om de kas te spekken, jaja!

                                                                                                                                                        Achter is dan nog een ruimte waar ze soms, en niemand weet wanneer, wat spulletjes zoals kunstmest ed verkopen.

Als je iemand van t bestuur moet hebben hangt de vlag uit en staat er een bordje met het tuinnummer waar hij aanwezig is voor het raam.
Ook is er nog een ruimte die altijd open is, waar een prikbord hangt met mededelingen, waar de gifspuiten klaar staan, en waar ook het toilet is.
Nu moet de nood echt wel hoog zijn wil je hiervan gebruik maken.
Klinkt allemaal wat negatief maar het voorziet wel in een behoefte, en hoeft ook niet door Jan de Boef ingericht te zijn!
Op zaterdagochtend zit dat hele hok stampensvol met tuinmannen die na gedane arbeid de week evalueren en een borreltje drinken.
Bij mooi weer zit de helft buiten op een bankje te kijken wat de mensen die nog wel in de tuin werken aan het doen zijn!
Ondertussen zijn wij er wel achter dat vrouwen de naam hebben maar dat mannen de echte ouwenelen zijn!



zondagavond laat op de tuin