De zondvloed

Volgens buurman Herman was er een zondvloed, nooit eerder meegemaakt.
Iedereen had er last van, een heleboel tuinders hebben hun hele aardappeloogst zien mislukken, wij hadden ze er nog net op tijd uit!
Alhoewel maar even afwachten of ze niet toch nog gaan verrotten in hun kistjes.

Maar we waren zo trots op ons tuintje en nu is het een ravage, zelfs de vlaggetjes stuk gewaaid!
Manlief zou zeggen 'kappen met al dat geploeter, bij de supermarkt heb je voor een paar duppies een zak bonen!'
M'n moedertje zou zeggen  'ach ach deern al dat water heeft heel jullie tuintje vertestewierd!'
Maar m'n vadertje zou zeggen 'ja kind de natuur kan je niet dwingen,  je moet tevreden zijn met wat je wel hebt!'
En zo is het natuurlijk ook, we hebben al een mega-oogst gehad van ons landje.
Maar ja het doet wel zeer dat het nu zo'n bende is.
We gaan de strijd met de elementen aan, we laten ons niet gek maken!
Dus nu even flink balen en dan weer de schouders eronder en dan weer aan de gang, redden wat er te redden valt!

De tomaten die op de grond waren gestort zien er vreselijk uit, nu opgebonden en stro eronder gelegd.
Er zitten wel al veel tomaten aan, sommigen worden al voorzichtig rood!
De courgettes zijn gedeeltelijk verrot, de slechte delen eraf gehaald en zie daar, ze groeien weer gewoon verder net onkruid!
Bijna alle worteltjes zijn verrot, jammer.
De boontjes hebben het ook begeven, maar de boontjes die we bijgelegd hadden beginnen al ietsjes te groeien.
Als augustus een beetje knap weer heeft wordt het misschien nog wel wat.
Er komen al wat komkommertjes, ze zijn nu zo groot als augurken, ook hier een paar verrot.

Grappig genoeg blijken zaadjes (ook weer van de benzinepomp....) waarvan we dachten dat het boontjes of iets dergelijks waren, peultjes te zijn.
We hadden net onze peultjes eruit gehaald die waren op.
Dus het gaas overgezet naar de 'nieuwe' peultjes die we al kunnen plukken, is toch weer een kadootje.
De aardbeien geven nog af en toe een rood aardbeitje.
Straks moeten we die weer netjes in de grond zetten en de nieuwe uitlopers poten.

De 'nieuwe'bietjes beginnen aardig te groeien de winterprei en de kool doen het ook best wel goed.
Het ene gewas kan gewoon veel beter tegen vocht en wind als het andere, dat zie je maar weer.
Vervelend genoeg groeit het onkruid gewoon tegen de klippen op, vooral de kanten de geul en het stuk waar de piepers stonden staat weer vol groene narigheid!
Ondertussen hebben we weer wat spul in bakken gezaaid, als we de tuin straks weer een beetje knap hebben is het groot genoeg en kan dat de grond in.

Een heel bijzonder gevoel.
Loop ik op de tuin, wat gaan we eten, zin in roerbakprutje, wat hebben we.
Wat boontjes, tuinboontjes, peultjes, gourgette, prei, uitje, knoflookje, piepertje en wat kruiderijtjes.
We eten wat de tuin ons geeft.

Lid geworden van Velt, vereniging van ecologisch leven en tuinieren, eens kijken wat die te melden hebben. Velt zit vooral in Belgie maar in Nederland begint het nu ook wat te komen.
Kregen tijdschrift (ook met wetenschappelijke artikelen, zit ik niet zo op te wachten) een leuk boekje met 'vergeten' groenten en een zakje spinazie, winterreuzen die kunnen ook zo de grond in.
Bovendien kan je boeken ed iets goedkoper aanschaffen.

Dus voorlopig op de tuin werk zat, waarom hebben die mensen allemaal een bankje op de tuin?
Wij zijn altijd aan het werk, geen tijd om te zitten!